Podczas terapii ręki skupiamy się na obręczy barkowej i kończynach górnych. Celem terapii jest rozwijanie motoryki małej, czyli zdolności manualnych dziecka, oraz poprawa ruchów precyzyjnych. Terapia w podejściu całościowym obejmuje ruchomość łopatek i stawów kończyn górnych oraz normalizację napięcia mięśniowego. W zależności od występujących zaburzeń, praca opiera się na wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych (niezbędnej do podporu), stymulacji czucia powierzchniowego lub głębokiego (dostarczenie bodźców dotykowych), doskonaleniu zdolności chwytu, doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej oraz skoordynowaniu pracy oburącz.

Prowadzona jest dokładna ocena:

• zakresu ruchomości stawów kończyny górnej;
• zdolności chwytania przedmiotów o różnym kształcie, a także rozluźniania chwytu;
• nadwrażliwości, podwrażliwości w obrębie kończyn górnych;
• napięcia mięśniowego wg skali Ashworth.

Terapia przeznaczona jest dla dzieci z:

• zaburzeniem napięcia mięśniowego;
• zaburzeniem precyzji ruchu (trudności w drobnych ruchach);
• brakiem koordynacji ruchów kończyny górnej;
• zaburzeniami koordynacji wzrokowo-ruchowej;
• opóźnieniem w zakresie czynności samoobsługowych;
• zaburzeniami zmysłu dotyku (dziecko nie lubi zabaw np. z plasteliną, nie lubi lekkiego dotyku i nowych ubrań, wkłada przedmioty do ust, wybiera twarde przedmioty).