W ramach terapii psychologicznej prowadzona jest stymulacja rozwoju poznawczego, społecznego, emocjonalno-motywacyjnego i mocnych stron dziecka, a także wyrównywania deficytów rozwojowych.

Są to oddziaływania, które wspomagają rozwój dziecka z niepełnosprawnością, pozwalają na nabycie nowych umiejętności, pomagają w niwelowaniu zachowań negatywnych i niepożądanych.

Celem terapii jest wdrożenie dziecka niepełnosprawnego do takich umiejętności, które pomogą mu sprawnie funkcjonować w każdej sytuacji dnia codziennego.

Terapia jest prowadzona z wykorzystaniem wielu metod i technik, które są dostosowane do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka za pomocą:

• obserwacji psychologicznej;
• wywiadu lub rozmowy psychologicznej;
• ćwiczeniom koncentracji uwagi;
• metodom projekcyjnym;
• treningowi zachowań społecznych;
• elementom muzykoterapii;
• metodzie stymulacji polisensorycznej;
• doskonaleniu koordynacji wzrokowo-ruchowej;
• metodzie rozwijającej aktywność własną.

Dzięki terapii psychologicznej dziecko:

• właściwe rozpoznaje i nazywa swoje potrzeby;
• podejmuje i kontynuuje działania z własnej chęci;
• odczuwa satysfakcję z pracy;
• poszukuje, odkrywa i realizuje siebie;
• uzupełnia deficyty;
• czuje się dowartościowane;
• akceptuje siebie;
• rozwija swoje najlepsze strony;
• poprawia funkcje poznawczo-pamięciowe, uwagę i spostrzeganie.