Trening funkcji poznawczych
Trening skierowany jest do osób, u których występują zaburzenia funkcji poznawczych pozwalających odbierać i przetwarzać bodźce docierające z otoczenia.
Zaliczają się do nich:
- spostrzeganie zmysłowo-wzrokowe, słuchowe, dotykowe;
- pamięć słuchowo-werbalna i wzrokowa;
- uwaga i jej różne aspekty;
- pamięć;
- myślenie i funkcje wykonawcze, związane z planowaniem i kontrolą procesów rozwiązywania zadań;
- mowa;
- praksja, czyli kontrola ruchów celowych.
Zaburzenia pojawiają się najczęściej w wyniku choroby lub uszkodzenia mózgu nabytego wskutek, np. urazu głowy, udaru, niedotlenienia, infekcji lub wrodzonego. Czasami objawy zaburzeń funkcji poznawczych wyprzedzają postawienie diagnozy lekarskiej. Tak dzieje się w przypadku chorób neurodegeneracyjnych, np. choroby Alzheimera, kiedy to zaburzenia pamięci krótkotrwałej są pierwszymi objawami toczącego się już procesu chorobowego.
Diagnostyka
Przed rozpoczęciem treningu konieczne jest wykonanie badania, które pozwoli określić rodzaj występujących u pacjenta zaburzeń poznawczych oraz stopień ich nasilenia. Badanie polega na wykonaniu zestawu testów i prób klinicznych badających możliwie szerokie spektrum funkcjonowania, ale dostosowanych do możliwości badanego. Warto poinformować terapeutę o wszystkich aspektach medycznych dotyczących problemu, z którym pacjent się zgłasza (wynikach badania neurologicznego, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, EEG). Prosimy o przyniesienie dokumentacji medycznej na pierwsze spotkanie.
Przebieg treningu
Na początku treningu określany jest zakres funkcji, które będą poddawane ćwiczeniu oraz metody, które będą stosowane. W czasie sesji terapeutycznych pacjent wykonuje zadania przygotowane w taki sposób, aby ćwiczyć zaburzone funkcje, bazując na zachowanych. Zajęcia są dostosowane pod względem trudności do możliwości konkretnej osoby. Pomoce terapeutyczne to m.in. klocki, układanki, obrazki, gry, programy komputerowe, arkusze, na których pacjent pisze, zaznacza lub rysuje.
Efekty
Dzięki regularnym ćwiczeniom możliwe jest uzyskanie poprawy w zakresie zaburzonych funkcji poznawczych albo wypracowanie alternatywnych metod radzenia sobie w obszarze sprawiającym trudność. Większość pacjentów zauważa u siebie zwiększenie koncentracji uwagi, poprawę w ogólnym funkcjonowaniu intelektualnym oraz większą motywację do podejmowania wysiłku intelektualnego. Zdarza się też, że dopiero podczas treningu niektóre osoby odkrywają swoje mocne strony.