Jak sama nazwa wskazuje, jest to terapia angażująca zmysły pacjenta. Polega na stymulowaniu, przy użyciu odpowiednio dobranych bodźców: wzroku, słuchu, dotyku i węchu pacjenta. Jej celem jest pobudzanie obszarów mózgu związanych z odbiorem i przetwarzaniem bodźców zmysłowych, w celu wzmocnienia siły połączeń neuronalnych i wspierania procesów plastyczności mózgu. Bodźcami w terapii polisensorycznej są przedmioty o różnorodnych wielkościach, kształtach i fakturach, obrazki, nagrania, zabawki dźwiękowe emitujące światło, olejki eteryczne i wiele innych.

Terapia polisensoryczna oferowana jest pacjentom, którzy z powodu choroby nie są w stanie uczestniczyć w terapiach wymagających celowych reakcji zwrotnych jak np. terapia funkcji poznawczych oraz jako uzupełnienie innych form terapii.