W tej metodzie wykorzystuje się rozciągliwe plastry, których parametry zbliżone są do ludzkiej skóry. Bazuje ona na aktywacji skórnych receptorów dotyku (ciałka Merkla), które wpływają na funkcje nerwowomięśniowe.

Stosuje się ją w urazach sportowych, w onkologii, w neurologii, w rehabilitacji pediatrycznej.

Celem stosowanych aplikacji jest:

• redukcja bólu,
• wspomaganie lub hamowanie aktywności mięśnia,
• zapobieganie urazom,
• wspomaganie pracy układu limfatycznego,
• repozycja stawu,
• wspomaganie mięśni posturalnych i czucia głębokiego (czucie własnego ciała).

W zależności od techniki zastosowanej aplikacji plastra może on:

• wspomagać pracę mięśnia,
• zmniejszać napięcie mięśniowe,
• aktywować endogenny system znieczulania (działanie przeciwbólowe)
• wprowadzać korekcję mechaniczną.

Wskazania:

• zespoły bólowe w stanie podostrym i przewlekłym w przebiegu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa
• dyskopatie
• choroby zwyrodnieniowe stawów
• zespoły korzeniowe i rzekomokorzeniowe
• stany po urazach narządu ruchu
• hypermobilność
• hypomobilność
• entezopiatie ( np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa)
• korekcja wad postawy
• blizny

Przeciwwskazania:

• ostre choroby infekcyjne: bakteryjne, wirusowe, grzybicze skóry.