Dąbrowska Oliwia

Oliwia urodziła się z trisomią 21, wadą serca ASD II i niedoborem masy ciała. Dzięki wczesnej i ciągłej rehabilitacji oraz zajęciom z: pedagogiem, psychologiem, logopedą, córka stara się funkcjonować jak inne dzieci, mimo dalszych trudności w komunikacji werbalnej. Ostatnio pojawiło się jąkanie. Oliwka uczęszcza do Szkoły Podstawowej Specjalnej, gdzie nadal jest pod opieką specjalistów, uczęszcza na ćwiczenia korekcyjne, rehabilitację, zajęcia terapeutyczne. Wraz z dorastaniem potrzeby są coraz większe. Rehabilitacja prywatna, basen to są potrzeby, które pomagają w lepszym funkcjonowaniu. Przez długie oczekiwania na NFZ ponosimy dodatkowe koszty. A takie oczekiwanie może spowodować wiotkość mięśni, a zabiegi pod okiem fizjoterapeuty pozwalają na poprawę całego ciała i napięcia mięśni. Dodatkowy koszt to wkładki ortopedyczne na zamówienie. Ostatnio pojawiło się spowolnienie ruchu, to z kolei jest powiązane z wadą serca ASD II, o tym informował nas lekarz kardiolog, że z wiekiem pojawią się takie symptomy. ASD II to poważna choroba serca, to nieprawidłowy otwór w ściance, który dzieli dwa przedsionki, krótko mówiąc, ubytek przegrody międzyprzedsionkowej typu otworu wtórnego. Z kolei z każdą wizytą u okulisty wada wzroku u Oliwii się pogłębia, kolejny koszt to wymiana okularów. Też jesteśmy pod opieką ortodonty, ostatnio nosiła aparat na rozszerzenie szczęki, jeszcze mogliśmy go zrobić bezpłatnie, ale już kolejny będzie nas kosztował. Nasze kontrole lekarskie są co pół roku, także często musimy bywać u lekarzy, sprawdzać stan zdrowia. Oliwia jest panienką pogodną, uśmiechniętą, komunikacyjną, jest bardzo towarzyska i otwarta do dzieci, jak i środowiska, które ją otacza. Uwielbia tańczyć, śpiewać, występować na scenie, brać udział w zajęciach teatralnych, rysować, malować farbami, uwielbia zabawy edukacyjne, dydaktyczne. Jest bardzo ciekawa świata. Uczę córeczki samodzielności. Wychowuję ją samotnie, jej tata umarł, gdy miała 8 miesięcy. Poświęciłam się mojej córce, żeby w dojrzałym wieku mogła samodzielnie funkcjonować, choć trudno się do tego odnieść, nie wiadomo, jak będzie się rozwijać dalej. Wychowując samotnie dziecko niepełnosprawne, jest ciężko, nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co się wydarzy i jakie będą potrzeby. Stan zdrowia nie pozwala jej samodzielnie funkcjonować, dlatego musi być pod opieką specjalistów, rehabilitacji itp. Dlatego zwracam się do Państwa o wsparcie i za każdą okazaną pomoc bardzo dziękujemy.
Mama Oliwii.