Skibińska Zuzanna

Zuzia przyszła na świat pewnego styczniowego dnia – zimowego, choć nie szczególnie mroźnego. Był to dzień spokojny i stonowany, jakby świat zatrzymał się na chwilę w ciszy, by ją powitać. W następnym roku, w listopadzie, dołączyła do niej młodsza siostra Gabrysia – urodzona w typowo jesiennej aurze: z dominującym zachmurzeniem, deszczem i porywistym wiatrem. Dwie siostry, dwie różne pory roku, dwa temperamenty – i jedno dzieciństwo pełne troski, miłości i codziennej walki o rozwój.

Gdy Zuzia miała cztery lata, wychowawczyni i psycholog w przedszkolu zaczęli dostrzegać, że choć świetnie radzi sobie w pracy indywidualnej, ma trudności z koncentracją, z dostosowaniem się do grupy, z uczestnictwem w zabawach zespołowych i z realizacją wspólnych zadań. Zaczęliśmy szukać odpowiedzi – pojawiła się diagnoza: całościowe zaburzenia rozwojowe ze spektrum autyzmu oraz zaburzenia aktywności i uwagi.

Z czasem okazało się też, że Zuzia zmaga się z astmą oskrzelową. Często choruje, łapie infekcje, które wykluczają ją z udziału w przedszkolnych zajęciach terapeutycznych. Wymaga dodatkowego wsparcia w domu – zajęć prywatnych, intensywnej pracy z nami, by nie traciła tego, co już udało się osiągnąć.

Rok młodsza Gabrysia również potrzebuje szczególnej troski. U niej zdiagnozowano autyzm atypowy oraz zaburzenia rozwoju mowy. Choć siostry wiele łączy, każde z nich zmaga się z innymi trudnościami, wymaga innego podejścia, innego rodzaju terapii, innej ścieżki rozwoju.

Jedno dziecko wymagające szczególnej opieki to ogromne wyzwanie. Kiedy jednak są dwa – każde z własną diagnozą, potrzebami i tempem – codzienność staje się nieustannym balansowaniem między terapiami, rehabilitacją, wizytami u specjalistów, organizacją życia rodzinnego i zwykłą walką o chwilę oddechu.

Wszystkie nasze siły, czas i środki skupiamy na dziewczynkach. Chcemy zapewnić im to, co najlepsze – mimo zmęczenia, lęków i ograniczeń. Ale nie jesteśmy w stanie robić tego sami.

Dlatego z całego serca prosimy o wsparcie. Każda, nawet najmniejsza pomoc daje nam siłę do dalszego działania i nadzieję na lepsze jutro dla Zuzi i Gabrysi.

Dziękujemy.
Rodzice Zuzi i Gabrysi