Mak Dawid

Wyobraź sobie młodego, pełnego życia chłopca. Aktywnego, z tysiącem pomysłów w głowie, zawsze w ruchu, zawsze z uśmiechem. I nagle – diagnoza, która wywraca cały świat do góry nogami. Cukrzyca typu 1 insulinozależna z kwasicą ketonową. Dawid urodził się 10 marca 2017 roku. Miał zaledwie 3 lata, gdy usłyszeliśmy diagnozę. Jeszcze przed chwilą zdrowe, szczęśliwe, bardzo energiczne dziecko – nagle szok, dramat, łzy…

Wszyscy dookoła mówili: „Da się żyć…”, „Będzie dobrze…”, „Poradzicie sobie…” Ale prawda jest inna. To codzienna walka o normalność. Nieustanny strach, że poziom cukru nagle spadnie. Pytania bez odpowiedzi – jak będzie wyglądało jego dzieciństwo? Czy uda się go ochronić przed kolejnym kryzysem? A w tym wszystkim – te jego smutne oczy, które nie rozumieją, dlaczego świat tak bardzo się zmienił…

Robimy wszystko, co w naszej mocy, by ułatwić mu codzienne funkcjonowanie. Dawidek ma pompę insulinową, która towarzyszy mu przez całą dobę – jest połączona drenem z miejscem wkłucia. Na rączce nosi sensor do ciągłego monitorowania poziomu cukru – ten mały sprzęt to jego osobisty strażnik. To dzięki niemu może choć trochę poczuć się jak inne dzieci.

Niestety – wszystko to kosztuje. Sprzęt, jego serwis, regularna wymiana sensorów, specjalna dieta, wizyty u specjalistów… Jakość życia Dawidka zależy od pieniędzy, których ciągle brakuje.

Dlatego z całego serca prosimy – pomóżcie nam dalej walczyć o zdrowie i przyszłość naszego synka. Każda wpłata, każde udostępnienie, każda forma pomocy daje nam siłę i nadzieję.

Dziękujemy,
Rodzice Dawidka