Górlicka Nikola

Moja córeczka, Nikola, urodziła się w 2019 roku.
Od pierwszych chwil była dla nas najukochańszą księżniczką – uśmiechniętą, czułą, pełną wdzięku. Uwielbia się śmiać, przytulać i… nosić różowe, tiulowe sukienki. Czuje się wtedy jak wróżka albo baletnica.

Choć życie Nikoli nie przypomina bajki, każdego dnia z ogromną dzielnością stawia czoła trudnościom.

Nasza córka urodziła się z małogłowiem, opóźnionym rozwojem fizjologicznym oraz rzadką wadą mózgu – agenezją ciała modzelowatego. Później pojawiła się kolejna diagnoza: mózgowe porażenie dziecięce.

Nikola ma wzmożone napięcie mięśniowe, które utrudnia jej poruszanie się – dlatego nosi ortezy i korzysta z wózka. Ma też trudności z mówieniem, co wymaga intensywnej terapii logopedycznej. Jej codzienność to żmudna rehabilitacja, turnusy, wizyty u specjalistów – wszystko po to, by mogła lepiej funkcjonować i choć trochę zbliżyć się do sprawności swoich rówieśników.

Niestety, niedawno nasze życie bardzo się zmieniło – tata Nikoli zmarł. Staram się być silna i walczyć o każdy krok, uśmiech i postęp mojej córki, ale wiem, że sama nie jestem w stanie udźwignąć wszystkiego.

Z okna naszego domu widać Góry Świętokrzyskie. Nikola lubi się w nie wpatrywać i mówi, że chciałaby kiedyś zrobić w ich stronę pierwszy krok. W różowej, tiulowej sukience. Prawdziwy – nie tylko w marzeniach.

Z całego serca proszę o pomoc. Twoje wsparcie to dla mojej córeczki szansa na lepsze życie – sprawniejsze, radośniejsze i bardziej samodzielne.
Dziękuję za każdą okazaną dobroć.

Mama Nikoli