Mielnik Adrianna

Adrianna. Ada. Adusia.
Nasza dzielna, cudowna dziewczynka. Urodziła się w maju – wtedy, gdy wszystko wokół powoli wraca do życia, a dni stają się coraz jaśniejsze. Ale jej przyjściu na świat towarzyszył lęk, który nie opuścił nas do dziś. Przyszła na świat w 30. tygodniu ciąży, z wagą zaledwie 1480 gramów – krucha, maleńka, bezbronna. I od razu zaczęła swoją wielką walkę.

Adusia zmaga się z wieloma poważnymi problemami zdrowotnymi:
encefalopatia, dysplazja oskrzelowo-płucna, nabyta cytomegalia, wada serca, cechy dysmorfii twarzy, dodatkowe palce dłoni i lewej stopy, zaburzenia widzenia, a także znaczne opóźnienie rozwoju psychoruchowego. Obecnie lekarze podejrzewają chorobę genetyczną, ale wciąż nie znamy jej nazwy, charakteru ani zasięgu – potrzebna jest dalsza, szczegółowa diagnostyka.

Nie wiemy jeszcze dokładnie, z czym się mierzymy. Ale wiemy jedno – nie poddamy się.

Każdy najmniejszy krok, każdy drobny postęp wywołuje w nas łzy szczęścia i wzruszenia. Bo za tym wszystkim stoi ogromny wysiłek – Ady i nas, jej rodziców. Ada wymaga stałej, wielospecjalistycznej opieki, rehabilitacji, konsultacji genetycznych, neurologicznych, pulmonologicznych, kardiologicznych, okulistycznych… Lista jest długa. I rośnie. Tak jak rosną koszty leczenia, sprzętu, badań i turnusów rehabilitacyjnych, których nasza córeczka tak bardzo potrzebuje.

Na co dzień Ada jest jednak pogodną dziewczynką, która mimo tylu przeszkód uśmiecha się, jakby nie znała bólu. Jej uśmiech daje nam siłę, kiedy sami mamy jej coraz mniej.

Dlatego z całego serca prosimy o wsparcie. Pomóż nam w tej nierównej walce – o postęp, o rozwój, o lepsze jutro dla Adusi. Każda złotówka, każde dobre słowo, każde udostępnienie to dla nas bezcenne wsparcie.

Dziękujemy, że jesteście z nami.
Rodzice Ady