Górowicz Michalina

Michalinka przyszła na świat pełnią lata 2014 roku – w czasie ciepła, światła i nadziei. Taka właśnie była: promienna, radosna, pełna życia.
Niestety, mając zaledwie 15 miesięcy, dwa razy trafiła do szpitala – najpierw z podejrzeniem sepsy, później z powodu poważnego poparzenia. Te dramatyczne wydarzenia sprawiły, że Michalinka przestała mówić i zaczęła bać się świata.

Z naszej uśmiechniętej córeczki pozostało tylko wspomnienie – ale nigdy się nie poddaliśmy. W wieku 2 lat rozpoczęła terapię psychologiczną i logopedyczną. Mimo wysiłku postępy były bardzo wolne, a lęk i histerie nie ustępowały. Zdiagnozowano u niej afazję motoryczną – zaburzenie pracy lewej półkuli mózgu, odpowiedzialnej za mowę i koncentrację.

W wieku 8 lat Michalinka przeszła dokładniejsze badania, które wykazały, że jej trudności wynikają ze spektrum autyzmu. Michalinka nie mówi jak rówieśnicy – jej mowa jest często zniekształcona i niezrozumiała. Trudno jej zapamiętać słowa i imiona, nie zawsze rozumie, co się do niej mówi, a przez to jej reakcje bywają nietypowe. Do tego dochodzą: dyspraksja, zaburzenia integracji sensorycznej, hipotonia posturalna, zaburzenia koordynacji ruchowej i funkcji lewej półkuli mózgu, a także cechy dysmorfii twarzoczaszki.

Michalinka wymaga stałej opieki wielu specjalistów: psychologa, logopedy, neurologa, ortodonty, terapeuty SI, fizjoterapeuty i laryngologa. Dzięki intensywnej terapii robi postępy – jest coraz bardziej samodzielna, jej mowa staje się wyraźniejsza, a napady lęku są coraz rzadsze.

Ale to, co daje nam największą siłę, to jej wielki, promienny uśmiech. W tych uśmiechniętych oczach każdego dnia widzimy, jak bardzo chce wrócić do nas – do siebie sprzed choroby. My – jej rodzice – zrobimy wszystko, by jej w tym pomóc.

Z całego serca prosimy o wsparcie i dziękujemy za każdą okazaną dobroć oraz każde dobre słowo. To dzięki Wam możemy działać tak intensywnie i skutecznie.