Trybuś Emilia

Cześć, mam na imię Emilka. Przyszłam na świat 8 października 2016 roku – i choć od początku los rzuca mi sporo wyzwań, nie tracę pogody ducha.

Moje rączki i nóżki są słabsze niż u innych dzieci. Czasem trudno mi je poruszyć tak, jak bym chciała. Trudniej mi się bawić, chodzić, bo moje ciało potrzebuje dużo więcej pracy, ćwiczeń i pomocy. Potrzebuję też więcej czasu, żeby nauczyć się nowych rzeczy.

Ale bardzo się staram. Codziennie ćwiczę, uśmiecham się i wierzę, że z każdym dniem będę coraz silniejsza i bardziej samodzielna.

Każdy dzień to walka: o większą sprawność i lepszą przyszłość. Ale wiesz co? Ja naprawdę patrzę na świat przez różowe okulary – dosłownie i w przenośni. Noszę okulary w różowych oprawkach i wierzę, że wszystko będzie dobrze – tylko potrzebuję trochę pomocy.

Marzę o tym, by móc bawić się, biegać, chodzić po drzewach, żyć jak inne dzieci.

Żeby to marzenie się spełniło, potrzebuję: intensywnej rehabilitacji, specjalistycznego sprzętu, pomocy wielu terapeutów i lekarzy. To wszystko wiąże się z ogromnymi kosztami, które przekraczają możliwości mojej rodziny.

Dlatego proszę Cię o pomoc. Każda złotówka, każde udostępnienie, każda dobra myśl – naprawdę ma znaczenie.

Z całego serca dziękuję, że jesteś.
Z różowym uśmiechem –
Emilka i rodzice