Gil Weronika

Weronika urodziła się z wrodzoną wadą serca w postaci atrezji tętnicy płucnej oraz ubytku międzykomorowego, a także z wrodzoną wadą kręgosłupa, która w późniejszym czasie doprowadziła do olbrzymiej skoliozy. Zaraz po urodzeniu, w marcu 2008 roku, przeszła pierwszą operację ratującą życie – zespolenie systemowo-płucne. Gdy miała dziesięć miesięcy, wykonano kolejną operację polegającą na założeniu drugiego zespolenia systemowo-płucnego. W międzyczasie przeszła kilka cewnikowań serca, które miały przygotować jej organizm do głównej operacji na otwartym sercu w marcu 2013 roku. Była to długa i skomplikowana operacja z ciężkim przebiegiem pooperacyjnym, w wyniku którego wystąpiła niewydolność wielonarządowa.

Podczas operacji doszło do uszkodzenia nerwu krtaniowego wstecznego, co sprawiło, że Weronika mówi ciszej. Po tej operacji musiała zaczynać wszystko od nowa – konieczne były liczne specjalistyczne wizyty oraz rehabilitacja. Od 2014 roku regularnie uczestniczyła w turnusach rehabilitacyjnych, zarówno finansowanych przez NFZ, jak i prywatnych, ze względu na wadę kręgosłupa. Niestety, błędna diagnoza doprowadziła do znacznego pogłębienia skoliozy – aż do 145 stopni w odcinku piersiowym. Pomimo intensywnej rehabilitacji nie udało się powstrzymać tego procesu.

W listopadzie 2022 roku Weronika przeszła COVID-19 i boreliozę, które doprowadziły do niewydolności krążeniowo-płucnej. W wyniku tych chorób oraz ogromnej skoliozy konieczne było założenie tracheostomii oraz podłączenie jej do respiratora wspomagającego pracę płuc – był to zabieg ratujący życie. Jednym ze skutków ubocznych tych wydarzeń było także rozwinięcie się nadciśnienia płucnego, na które do dziś przyjmuje leki.

Obecnie Weronika znajduje się pod stałą opieką ośrodka zajmującego się wentylacją domową pacjentów wymagających takiej formy wsparcia. W 2024 roku przeszła trzyetapową operację kręgosłupa.

• Pierwszy etap (wrzesień 2024): założenie wyciągu halo – do czaszki zamontowano metalową obręcz, do której doczepiono specjalną uprząż z ciężarkami, mającą na celu wydłużenie kręgosłupa. W wyciągu halo Weronika spędziła ponad miesiąc.
• Drugi etap (październik 2024): założenie 32 śrub oraz pręta tymczasowego, który częściowo zniwelował olbrzymią skoliozę – zmniejszyła się do 95 stopni.
• Trzeci etap (listopad 2024): usunięcie kręgów odpowiedzialnych za skoliozę oraz założenie prętów stabilizujących kręgosłup od odcinka szyjnego po lędźwiowy. Dzięki temu udało się zmniejszyć skrzywienie do około 70 stopni – z tym skrzywieniem Weronika będzie już żyć na stałe. Po operacji urosła o 11 cm.

Weronika wymaga stałej opieki wielu specjalistów, w tym kardiologa, ortopedy, anestezjologa, pulmonologa oraz rehabilitantów. Aby mogła normalnie funkcjonować, konieczna jest długotrwała rehabilitacja, stosowanie leków, wyjazdy do ośrodków medycznych oraz zakup urządzeń do rehabilitacji domowej. Niestety, wszystkie te działania są bardzo kosztowne, dlatego zwracam się z prośbą o pomoc i wsparcie dla Weroniki. Dzięki temu będzie mogła wrócić do normalności i samodzielnego funkcjonowania.

Wszystkie dotychczas zgromadzone środki na koncie Weroniki zostały przeznaczone na jej leczenie, rehabilitację oraz poprawę warunków bytowych.