Kachniarz Martyna

Urodziłam się w 27. tygodniu ciąży jako pierwsze z bliźniąt, z wagą 950 g. W wyniku przedwczesnego porodu doszło u mnie do wylewu dokomorowego i wodogłowia pokrwotocznego. Lekarze nie dawali mi szans – miało mnie nie być, a jeśli przeżyję, miałam być w stanie wegetatywnym.

W wieku prawie 2 lat zdiagnozowano u mnie mózgowe porażenie dziecięce. Zmagam się ze wzmożonym napięciem mięśniowym i niedowładem – głównie po lewej stronie ciała. Żyję dzięki zastawce komorowo-przedsionkowej, która reguluje odpływ płynu mózgowo-rdzeniowego. W ciągu życia była ona już kilkakrotnie wymieniana, podobnie jak drenaż, z powodu powikłań i dysfunkcji.

W 2023 roku do moich schorzeń dołączyła padaczka. Obecnie przyjmuję lek, który ogranicza liczbę napadów. Od dwóch lat, po szczegółowych badaniach, ze względu na pęcherz neurogenny, jestem cewnikowana co 3 godziny i przyjmuję leki wspomagające układ moczowy.

W grudniu 2023 roku przeszłam operację podwichniętego biodra. Regularnie uczęszczam na rehabilitację i do szkoły, gdzie korzystam z różnych form terapii. To właśnie dzięki nim jestem dziś w takim stanie, w jakim jestem.

Poruszam się na wózku – nie chodzę i nie siedzę samodzielnie, ale jestem regularnie pionizowana. Choć moja mimika jest uboga, potrafię porozumiewać się za pomocą prostych gestów i dużo rozumiem z tego, co dzieje się wokół mnie.