Radwańska Ewa Aleksandra

Ewa – moja radosna, wyjątkowa córka

Ewa jest pogodną nastolatką, która od urodzenia zmaga się ze sprzężoną niepełnosprawnością. Z powodu mózgowego porażenia dziecięcego (MPDz) ma trudności z poruszaniem się – nie biega, nie skacze, drżą jej mięśnie, a utrzymanie równowagi jest dla niej wyzwaniem. Chodzi samodzielnie, jednak wymaga asekuracji na schodach i nierównym terenie.

Ewa ma również autyzm wczesnodziecięcy – nie mówi i nie pisze, ale rozumie, co się do niej mówi, i komunikuje się za pomocą systemu AAC. Jest bardzo wrażliwa na zmiany otoczenia, obecność obcych osób, nieoczekiwany dotyk czy zaburzenie codziennego rytmu. Sytuacje takie wywołują u niej duży lęk, opór i trudności we współpracy – szczególnie podczas zajęć terapeutycznych. Najlepiej funkcjonuje przy wsparciu jednego, znanego opiekuna lub terapeuty.

Mimo wszystko Ewa zaraża uśmiechem i swoją radością. Niestety, bardzo trudno jest znaleźć osobę, która chciałaby podjąć się opieki nad nią. Moim marzeniem jest, aby córka mogła z radością uczestniczyć w życiu społecznym – wśród rówieśników i innych osób potrzebujących wsparcia.

Dzięki przekazywanemu 1,5% podatku możemy pokrywać koszty zakupu sprzętu do komunikacji, leczenia farmakologicznego, a także opieki prywatnej – zwłaszcza wtedy, gdy muszę pracować, np. w wakacje. Ewa nie zaadaptowała się do pobytu na turnusie rehabilitacyjnym – już po trzech dniach musiałam po nią wrócić z powodu trudności we współpracy.

Jestem samotną mamą, która każdego dnia opiekuje się Ewą. Radzimy sobie w naszym codziennym życiu. Jedyne, czego się boję, to to, że może mi zabraknąć czasu… Czasu, by jak najdłużej wspierać, opiekować się i kochać moją córkę. I by mieć pewność, że gdy mnie zabraknie – Ewa nie zostanie sama, bez wsparcia i miłości.