Kozak Antoni Stanisław

Antoś choruje od urodzenia (2008) na wrodzoną dystrofię merozyno -ujemną, która jest nieuleczalna i pustoszy jego organizm – niszczy mięśnie, wszystkie: mięśnie szkieletowe, oddechowe i serce… Od chwili stwierdzenia choroby – 6. tydzień jego życia (pełna diagnoza dopiero w 2012), jest stale rehabilitowany, zaopatrujemy go w niezbędny sprzęt ortopedyczny. Miał wykonywane również operacje korekcyjne nóg. Nie chodził, ale samodzielnie siedział do 6 roku. Samodzielnie jadł i pił. W pozostałych czynnościach był  i jest zależy od osób trzecich. Zawsze pogodny i optymistycznie nastawiony do życia. Zdolny i mający bogatą wiedzę w wielu dziedzinach. Uczęszczał do szkoły – w roku szkolnym 2019/20 ukończył klasę VI  z najlepszym wynikiem w szkole.

Ostatniego dnia wakacji w 2020 r. nastąpiło 3x nagłe zatrzymanie krążenia (NZK). Antoś przebywał 44 dni na OIOM-ie. Wrócił do nas, ale jego stan zdrowia znacznie odbiega od tego, do czego byliśmy przyzwyczajeni. Przede wszystkim zależny jest od respiratora, który pomaga mu oddychać. Ponadto założono mu PEG, aby mógł być odpowiednio odżywiany. Nie może mówić. Kontakt z nim jest coraz lepszy, a wszystko zapewne za sprawą rehabilitacji, która mimo zmian zdrowotnych jest regularnie prowadzona w naszym domu – 5x w tygodniu.

Antoś jest pod  stałą opieką lekarską. Mamy nadzieję, że za jakiś czas będzie lepiej, że będziemy wspólnie z nim cieszyć się życiem i w miarę normalnie funkcjonować.

To dzięki wsparciu ludzi o wielkim sercu Antek ma szansę na poprawę kondycji,  na stałą rehabilitację i zakup niezbędnego sprzętu.