Borcz Szymon

Szymon ma 17 lat i choruje na zespół Smitha-Lemlego-Opitza.
W skrócie — organizm Szymona nie produkuje cholesterolu, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju ośrodkowego układu nerwowego.

Gdy był małym dzieckiem, nie miał odruchu ssania i połykania. Przez długi czas karmiony był pozajelitowo, a później — dojelitowo przez PEG-a. Silny refluks uniemożliwiał mu przybieranie na wadze. Dopiero operacja refluksu pozwoliła mu, po półrocznym pobycie w szpitalu, wrócić do domu.

Systematyczna rehabilitacja i turnusy rehabilitacyjne przez lata przyniosły efekty — Szymon potrafi samodzielnie siedzieć na podłodze, czworakuje, a trzymany za ręce potrafi podnieść się z podłogi.

Od urodzenia jest osobą całkowicie zależną od innych. Nie jest samodzielny w żadnym aspekcie — nie komunikuje swoich potrzeb, jest pieluchowany, nie je samodzielnie i nie chodzi.

Z powodu podwyższonych enzymów trzustkowych i wątrobowych przyjmuje leki i pozostaje pod stałą opieką gastrologa. Regularnie odwiedza także urologa i neurologa.

Szymon miewa ataki autoagresji, które objawiają się biciem, gryzieniem oraz uderzaniem głową o podłogę lub ścianę.

Na co dzień jest uczniem Zespołu Placówek Szkolno-Wychowawczych w Głogowie. Uczęszcza na rehabilitację ruchową, terapię neurotaktylną oraz terapię czaszkowo-krzyżową.

Dwa lata temu kupiliśmy Szymonowi nowy wózek, a w 2024 roku — pionizator. Nasze najbliższe cele to zakup podnośnika oraz samochodu przystosowanego do przewozu osoby z niepełnosprawnością. Ułatwi to codzienne przemieszczanie się — do szkoły, lekarza czy na rehabilitację.