Ruman Hugo

Czasem rodzic po prostu czuje, że coś jest inaczej. Nie potrafi tego nazwać, ale coś nie daje spokoju. Hugo miał zaledwie dwa latka, gdy zaczęliśmy zauważać, że przestaje być z nami w kontakcie. Nie mówił, unikał wzroku, nie reagował na swoje imię. Zaczęły pojawiać się lęki, dziwne zachowania, coraz więcej wycofania.

Z dnia na dzień narastał w nas niepokój. Diagnoza – autyzm dziecięcy, całościowe zaburzenia rozwoju – była ciosem, którego długo nie potrafiliśmy przyjąć. Ale wiedzieliśmy jedno: Hugo potrzebuje nas bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. I że nie możemy się poddać.

Zaczęła się intensywna walka – prywatne przedszkole terapeutyczne, codzienna rehabilitacja, zajęcia z logopedą, psychologiem, terapeutą integracji sensorycznej. To wszystko stało się naszą codziennością.

Pierwsze efekty zaczęły się pojawiać po trzech latach tej trudnej drogi. Hugo mówi już kilka prostych słów: mama, tata, auto, pić. Wykonuje nieskomplikowane polecenia, zaczyna lepiej rozumieć otaczający go świat. Ale emocje wciąż są dla niego ogromnym wyzwaniem – gdy coś go przerasta, reaguje gwałtownie albo ucieka.

Hugo jest pod stałą opieką poradni psychiatrycznej, logopedycznej, rehabilitacyjnej i sensorycznej. Ma orzeczenie o niepełnosprawności. Każdy dzień to żmudna praca nad jego rozwojem – wiele małych kroków, które dla nas są jak wielkie skoki. Ale żaden z tych kroków nie byłby możliwy bez wsparcia – specjalistów, sprzętu, odpowiednich warunków. A to wszystko wiąże się z ogromnymi kosztami.

Dlatego z całego serca prosimy o pomoc. Każda złotówka to szansa na kontynuację terapii, zakup potrzebnych pomocy, lepszą przyszłość dla Hugo.

Dziękujemy, że jesteście z nami. Dzięki Wam Hugo może sięgać dalej, niż kiedykolwiek przypuszczaliśmy.

Rodzice Hugo