Madeja Alan

Alan urodził się jako zdrowe dziecko – otrzymał 10 punktów w skali Apgar. Przez pierwsze tygodnie nic nie zapowiadało, że jego rozwój potoczy się inaczej niż u innych dzieci. Z czasem zaczęliśmy zauważać, że Alan rozwija się inaczej niż jego rówieśnicy. Niektóre umiejętności pojawiały się wolniej, inne wcale – coraz częściej towarzyszył nam niepokój, że coś jest nie tak.

W wieku 12 miesięcy usłyszeliśmy diagnozę: padaczka, małogłowie i opóźniony rozwój psychomotoryczny.

Nasz synek ma dziś 4 lata i – mimo wielu starań – wciąż nie mówi. Ale kiedy patrzymy w jego wielkie, niebieskie oczy, widzimy coś więcej niż chorobę – widzimy nadzieję, wewnętrzny spokój, a przede wszystkim ogromną wolę życia. Spojrzenie Alana ma w sobie siłę, która bez słów trafia prosto do serca. Alan mówi nim, że pragnie się rozwijać, poznawać świat i żyć jak inne dzieci.

Każdego dnia walczymy o jego sprawność – zapewniamy rehabilitację, leczenie, konsultacje ze specjalistami. Potrzebujemy też specjalistycznego sprzętu – wózka, fotelika, pomocy ortopedycznych. Mimo ogromnych starań, do tej pory nie udało się znaleźć przyczyny jego stanu. Marzymy o tym, by przeprowadzić pełną diagnostykę genetyczną, która może pomóc zrozumieć, co naprawdę dzieje się w organizmie naszego synka.

Każdy dzień bez diagnozy to stracony czas, a każdy dzień terapii to szansa na postęp. Dlatego z całego serca prosimy o pomoc. Dzięki Wam Alan może mieć przyszłość, na jaką zasługuje.

Rodzice Alanka