Michoń Stanisław

Mam na imię Staś.

Urodziłem się 19 grudnia 2020 roku jako skrajny wcześniak w 26 tygodniu ciąży, ważąc jedynie 950 gramów. Od pierwszych chwil życia musiałem stawić czoła wielu trudnościom, między innymi dysplazji oskrzelowo-płucnej, retinopatii wcześniaczej III stopnia, niewydolności krążenia oraz wylewom dokomorowym III stopnia.

Dzięki swojej ogromnej sile pokonałem wiele przeciwności, jednak wylewy dokomorowe pozostawiły ślad w mojej główce w postaci jamy malacyjnej. Jest to uszkodzenie, które rzutuje na mój rozwój ruchowy. Zdiagnozowano u mnie Mózgowe Porażenie Dziecięce (MPD) połowiczne, w postaci spastycznej. MPD objawia się u mnie wzmożonym napięciem mięśniowym lewej strony ciała, co utrudnia mi bardzo osiągnąć to, co potrafią już moi rówieśnicy. Moja lewa rączka nadal nie potrafi dobrze chwytać, nie umiem się nią trzymać, nóżka jest sztywna, co skutkuje częstymi potknięciami. Staram się bardzo być jak moi koledzy z przedszkola, też chcę tak jak oni biegać, podskakiwać, rzucać piłką, bawić się na placu zabaw. Mimo przeciwności nie tracę dziecięcej radości.

Aby jak najlepiej rozwijać swoją sprawność i nie dopuści do przykurczów mięśni, potrzebuję ciągłej rehabilitacji i specjalistycznego sprzętu ortopedycznego, w tym ortez. Niestety, środki te są bardzo kosztowne, ale stanowią klucz do mojego rozwoju i samodzielności.

Chciałbym z całego serca podziękować wszystkim, którzy udzielili mi wsparcia w poprzednim roku. Wasza hojność i życzliwość były dla mnie niezmiernie ważne i dzięki Wam mogłem kontynuować moją rehabilitację oraz zdobywać nowe umiejętności. To wiele dla mnie znaczy.

Proszę o Wasze dalsze wsparcie w mojej walce o lepszą jakość życia. Razem jesteśmy w stanie dokonać rzeczy niemożliwych. Dziękuję z całego serca.

Staś z rodzicami.