Wojtczak Michalina

Michasia przyszła na świat tuż przed końcem roku – wtedy, gdy wszyscy myślą o nowym początku.
Dla nas ten początek był szczególny. Jej narodziny wniosły ogromną radość, ale też wielką niepewność. Urodziła się z wiotkością mięśniową i wadą stóp – stopami końsko-szpotawymi. Z czasem pojawiły się kolejne, trudne diagnozy: zaburzenia układu nerwowego oraz autyzm atypowy.

Michasia ma dziś prawie 7 lat. Nie chodzi ani nie jest w stanie samodzielnie się przemieszczać – na co dzień korzysta z dziecięcego wózka inwalidzkiego lub specjalistycznego fotela ortopedycznego. W kwietniu tego roku Misi wykonano badania genetyczne WES. Z niecierpliwością czekaliśmy na wyniki, które miały pomóc odpowiedzieć na pytania, które od lat zadają sobie lekarze i my – rodzice. Wyniki zwaliły nas z nóg, kiedy dowiedzieliśmy się, że córka cierpi na dystofię mięśniową merozynzależną w obrębie genu LAMA2, a dodatkowo wykryto deformację genu BRCA1 zwiększającego znacznie wystąpienie u niej w przyszłości nowotworu. Jednak mimo początkowego szoku, diagnoza nie podcięła nam skrzydeł, dała jeszcze większą motywację do dzialania i walki o każdy mięsień Miśki.

Codzienność Michasi to nieustanna rehabilitacja, ćwiczenia, terapie – prawie każdego popołudnia ma jakieś zajęcia. Uczęszcza na zajęcia logopedyczne, ruchowe, specjalistyczne terapie wspomagające rozwój. Jest bardzo dojrzała jak na swoj wiek i świadoma swojej choroby – dzielnie pracuje, nie poddaje się, krok po kroku walcząc o każdy milimetr sprawności. Właśnie zaczyna naukę w szkole podstawowej, więc przed nią kolejne wyzwania.

Choć jej ciało stawia opór, Michasia pozostaje uśmiechniętą, pogodną dziewczynką, która każdego dnia daje nam ogrom radości i siły. Jest bardzo ciekawa świata i chętnie się uczy. Jej determinacja jest inspirująca, ale potrzebuje odpowiedniego wsparcia – również finansowego.

Michasia potrzebuje intensywnej rehabilitacji, gdyż dystrofia jest chorobą postępującą, a także terapii logopedycznej oraz specjalistycznego sprzętu ortopedycznego, który wspiera jej postawę i codzienne funkcjonowanie. Niestety, koszty związane z leczeniem i wyposażeniem znacznie przekraczają nasze możliwości finansowe.

Dlatego z całego serca prosimy o wsparcie. Każda złotówka przekazana na rzecz Michasi to konkretna pomoc – w codziennej walce o większą samodzielność, lepsze funkcjonowanie i nadzieję na przyszłość.

Dziękujemy za każdy gest dobra, każde słowo otuchy i każdą formę pomocy.

Z wyrazami wdzięczności,
Rodzice Michasi