Bartkowiak Wojciech

Wyobrażaliśmy sobie to wszystko jak z podręcznika – spokojny poród, zdrowe dziecko, dom wypełniony radością i ciepłem pierwszych wspólnych chwil. Wszystko miało potoczyć się zgodnie z planem – bez dramatów, bez złych wiadomości. Ale życie często pisze własny scenariusz – nagły, trudny, nie do przewidzenia.

Dzień przed porodem, podczas rutynowego badania USG, usłyszeliśmy diagnozę: wodogłowie – o niejasnej etiologii. W jednej chwili cały nasz świat się zatrzymał…

Wojtek przyszedł na świat przez cesarskie cięcie. Diagnoza została potwierdzona – wrodzone wodogłowie. Już w 9. dobie życia został przekazany do Kliniki Neurochirurgii w Poznaniu, gdzie rozpoczęła się walka o jego zdrowie – przeszedł operację wszczepienia zastawki komorowo-otrzewnowej, która pomaga jego mózgowi prawidłowo funkcjonować.

Gdy zaczęliśmy łapać oddech i wierzyć, że sytuacja się stabilizuje, los znów nas nie oszczędził. W wieku zaledwie dwóch miesięcy, w marcu 2021 roku, Wojtek zachorował na COVID-19, a jego przebieg był poważny – z towarzyszącym zapaleniem płuc. Choć wydawało się, że powoli wracamy do równowagi, we wrześniu 2021 roku pojawiła się kolejna, druzgocąca diagnoza: mózgowe porażenie dziecięce – w postaci niedowładu połowiczego lewostronnego.

Mimo trudnego startu Wojtek rozwija się dobrze w sferze społecznej i poznawczej. Uwielbia kontakt z ludźmi, z radością reaguje na bliskich, a jego uśmiech potrafi rozjaśnić nawet najtrudniejszy dzień. Jego duże, błękitne oczy roztapiają każde serce – patrząc w nie, obiecaliśmy sobie, że zrobimy wszystko, by jego życie było choć trochę łatwiejsze.

Wojtuś potrzebuje jednak intensywnego usprawniania ruchowego, by móc samodzielnie się poruszać, a także terapii logopedycznej, która pomoże mu pokonać trudności z komunikacją. To długotrwały proces, który wymaga nie tylko ogromnej determinacji, ale i środków finansowych – na specjalistyczne turnusy rehabilitacyjne, sprzęt, leki oraz codzienną terapię.

Dlatego z całego serca prosimy o wsparcie. Chcemy dać Wojtkowi nie tylko miłość i opiekę, ale też szansę na samodzielność, rozwój i życie, które będzie mógł przeżyć na swoich warunkach – mimo trudnego startu.

Dziękujemy za każdą formę pomocy.
Rodzice Wojtka