Kowalski Maksymilian Chodzież

Maks urodził się miesiąc przed terminem. Mały, delikatny, wyczekiwany – nasze największe szczęście. Ale niemal od razu pojawiły się niepokojące sygnały: nie chciał jeść, miał trudności ze snem. Początkowo nikt nie podejrzewał niczego poważnego. Dopiero z czasem zaczęliśmy widzieć, że coś jest nie tak – zamiast postępów pojawiły się regresy, napięcie mięśniowe, odruchy niemowlęce, które nie znikały. Miał zaledwie trzy miesiące, gdy rozpoczęła się jego rehabilitacja. I nasza codzienna walka.

To był dopiero początek drogi.

W wieku półtora roku padła pierwsza wstępna diagnoza – autyzm dziecięcy. Od tamtej pory nasze życie to nieustanna wędrówka od specjalisty do specjalisty: neurolog, psycholog, psychiatra, neurologopeda, terapeuci, rehabilitanci… Szukamy pomocy wszędzie tam, gdzie tylko ktoś może zrozumieć i pomóc naszemu synowi. Bo dzieci ze spektrum potrzebują ogromu wsparcia – terapii, cierpliwości, czasu. Kluczowa jest też stała, wielokierunkowa stymulacja, która pomaga rozwijać komunikację, emocje i relacje z innymi.

Dziś Maks ma już za sobą wiele godzin intensywnej pracy. Dopiero niedawno usłyszeliśmy jego pierwsze słowa. Pojedyncze, ciche – ale dla nas głośne jak krzyk nadziei.

Marzymy o tym, by Maks kiedyś odnajdywał się w naszym świecie – i pozwolił nam zbliżyć się do swojego. By miał szansę budować relacje, być rozumiany, komunikować się choćby w najprostszy sposób. By mógł się rozwijać, na miarę swoich możliwości.

Ta droga jest długa, wymagająca i bardzo kosztowna. Dlatego z całego serca prosimy Cię o pomoc.
Każde wsparcie – finansowe, dobre słowo, udostępnienie tego apelu – ma ogromne znaczenie.

Dziękujemy, że jesteś z nami w tej drodze.
Rodzice Maksymiliana