Zielski Michał

Michał ma 8 lat. W wieku 2 lat uzyskał diagnozę – autyzm wczesnodziecięcy. Od tego czasu jest pod opieką całego sztabu specjalistów: logopedy, terapeuty SI, psychologa, psychiatry. Michał ma kłopoty z napięciem mięśniowym, kłopoty z czuciem głębokim. Nie mówi, nie sygnalizuje swoich potrzeb fizjologicznych. Z trudem przyjmuje rzeczy i sytuacje nowe w swoim życiu, ale jednocześnie jest bardzo żywiołowym, pogodnym i radosnym dzieckiem. Na co dzień uczęszcza do przedszkola terapeutycznego, obecnie do tzw. „Zerówki”, w którym super wychowawcy i psychologowie starają się poprawić jego życie i funkcjonowanie. Działamy poprzez terapię ręki, behawioralną, ale z dużym naciskiem na wzmacnianie silnych stron syna, terapię integracji sensorycznej, logopedyczną. Michał porozumiewa się z nami poprzez komunikację alternatywną PECS. Od jakiegoś czasu coraz aktywniej zauważa obecność ludzi, nas, siostry w swoim życiu i bardzo chętnie naśladuje to, co widzi i czego doświadcza. Jednak jego rozwój emocjonalno-poznawczy jest gdzieś na poziomie dziecka 3-letniego.

Michał jest naszym drugim dzieckiem. Ma starszą siostrę, z którą funkcjonuje względnie poprawnie. Od stycznia 2021 roku do naszej ferajny dołączył młodszy brat. Dla Michała była to olbrzymia zmiana, bo pojawił się ktoś, kto wymaga więcej uwagi niż on, ale dzielnie stara się radzić sobie z tą sytuacją. Na swój sposób kocha brata, dba o niego, stara się bardzo przy nim pomagać i pilnuje, żeby nie zapominać o maluszku. Co dały nam lata terapii? Z zamkniętego w sobie chłopca, niezauważającego otoczenia, ludzi, zmienił się w otwartego, pogodnego dzieciaka, który stara się przełamywać wiele swoich niemocy. Potrafi zawalczyć o swoje, potrafi upomnieć się o coś, na czym mu zależy. Coraz częściej czuje potrzebę, by dzielić się z nami swoim światem i komunikować nam swoje potrzeby, choć niestety nie wszystkie. Zdajemy sobie sprawę, że bez codziennej pracy wielu ludzi, byłoby ciężko osiągnąć synowi jakiekolwiek postępy.

Większość wydatków staramy się ogarnąć we własnym zakresie, mimo że ja nie pracuję. Na co dzień zajmuję się synem i jego potrzebami, mam przyznaną opiekę i świadczenia na syna. Jednak aby terapia była pełna, aby syn mógł jeszcze lepiej funkcjonować, potrzebujemy Państwa pomocy. Chcielibyśmy skorzystać z turnusów dla osób w spektrum, niestety to są duże koszty, na które odkładamy, ile możemy. Dodatkowo czeka nas wybór szkoły, być może prywatnej, jeśli nie będzie miejsca dla Michała w państwowej szkole specjalnej. Dziękujemy wszystkim Wam za dotychczasowe wsparcie z 1 % i prosimy o pamięć w kolejnych zeznaniach podatkowych. Mamy świadomość, że wiele dzieci potrzebuje tej pomocy bardziej, niż nasz syn, ale też walczymy o jego większą samodzielność, o pierwsze słowa, o lepszy start. Dziękujemy, że jesteście.

Michał i cała jego ferajna.