Zając Renata

Fundacja Dzieciom “Zdążyć z Pomocą” zwraca się z uprzejmą prośbą o wsparcie dla Renaty Zając.

Do 19 stycznia 2018 roku Renia nie potrzebowała własnej strony na Facebook’u – miała na to jeszcze mnóstwo czasu. Jedenaście miesięcy temu pędziliśmy karetką do szpitala ze strasznym rozpoznaniem. Guz w mózgu, operacyjny, duży, wymagający natychmiastowego zabiegu. Jedenaście miesięcy temu biegała i skakała na oddziale neurochirurgicznym USD w Krakowie i w niczym nie przypominała chorego dziecka, wszędzie było jej pełno.

Jedenaście miesięcy temu trzymając Renatę za rękę odprowadziliśmy ją na operację. Mówiliśmy, zostawiając ją z pielęgniarką, że będzie dobrze… Płakała nie wiedząc, dlaczego musi iść na zabieg skoro oprócz bólów głowy i wymiotów nic jej nie jest. Wiedząc, że to nie jest prosty zabieg, spodziewaliśmy się, że może długo przychodzić do siebie. Po raz kolejny życie zadrwiło z nas.

Renia przez półtora miesiąca leżała na oddziale intensywnej terapii. Była świadoma, ale nie ruszała rękami, nogami, nie mogła wstać z łóżka. Przestała połykać, odkrztuszać i samodzielnie oddychać. To wszystko powodowało, że terminowość następnego etapu leczenia mogła zostać zagrożona. A terminowość leczenia w tym przypadku jest mega ważna. Wyraziliśmy zgodę na wykonanie tracheotomii. I tutaj znowu cios. Niewłaściwie dobrany rozmiar rurki, pech lub możliwe w medycynie komplikacje spowodowały, że w drugiej dobie po zabiegu rurka przemieściła się wywołując odmę i bradykardię. Renatę reanimowano. Szczęśliwie, ale to wywołało kolejne problemy zdrowotne i na pewno wydłużyło czas powrotu do zdrowia.

Pierwszy z czterech bloków chemii Renata przyjęła w izolatce na Intensywnej Terapii. Potem zeszła na oddział onkologiczny do Profesor Balwierz i Doktor Garus. Przeszła 4 bloki chemioterapii. 33 naświetlania czyli 6 tygodni naświetlań głowy i kręgosłupa. A potem zaczęła czwarty etap – chemioterapii podtrzymującej składającej się z 8 bloków. Zostało jej 5 cykli… Rok leczenia dla dzieciaka jest niewyobrażalnym okresem czasu. Optymistycznie patrząc, walka na pierwszej linii z potworem – medulloblastomą potrwa jeszcze ponad pół roku. Renia uczy się w domu, indywidualnie, na razie do szkoły nie wróci, chociaż bardzo, bardzo za nią tęskni. W tym czasie my walczymy żeby wróciła do zdrowia. Walczymy z pomocą mnóstwa ludzi. Z Przemyśla, Krakowa, Wrocławia, Warszawy, Londynu, Tübingen. Krok po kroku toczymy bój o każdy samodzielny krok, rehabilituje się pomimo zmęczenia po podanej chemii. We wrześniu 2018 roku rezonans pokazał, że pozostała część guza na skutek leczenia chemioterapią i radioterapią zniknęła. Dobrą nowinę przyniosła lekarz prowadząca Doktor Garus, potwierdził Profesor Kwiatkowski, Doktor Małecki i Doktor M. Schuhmann. Renia się nie poddaje. Ćwiczy, codziennie, z większą determinacją. Intensywniej. Patrzymy na nią i też się nie poddajemy. Czekamy z niecierpliwością na chwilę gdy mięśnie zaczną przypominać sobie dawne czasy i Renata zacznie chodzić, biegać, skakać. Zawsze było jej pełno, w ogrodzie, na drzewach, jeździła konno, pokonywała trasy w górach, włóczyła się z nami po świecie jak prawdziwy nomada. Teraz pokonuje bariery rzucone przez życie.

Renatę czekają kolejne, coraz trudniejsze boje. Ale tę drogę mamy nadzieję pokonać. Większość trudów Renia będzie musiała przejść sama. I robi to! My możemy być obok, wspierać, szeptać słowa otuchy, pobudzać do działania. Będziemy obok Niej.

Pewnego dnia obudzimy się z tego koszmaru.

Nasza Przyjaciółka Basia Kędra napisała kiedyś takie słowa:

If you think of a real warrior, what image do you have in front of your eyes? If you try really hard, you might see Renia Zając, a passionate horse rider, cat lover, excellent pupil who is just seven years old but has done and been through so much more than most of us grumpy adults…

It seems that warriors just have to be on the go, and Renia is no exception…

To nasza córeczka.

Renata.

 

Link do strony Reni

https://www.facebook.com/reniawalczyzrakiem/