Krupa Gniewomir

Gniewko urodził się w maju 2016 roku i od tego czasu jest pod stałą opieką wielu specjalistów. Powodem jest dziecięce porażenie mózgowe – niedowład połowiczy prawostronny, który jest wynikiem ubytku w lewej półkuli mózgowej, powstałym po wylewie IV stopnia (następstwo urazu okołoporodowego). Dodatkowo w maju 2019 roku zdiagnozowano u naszego syna autyzm.

Gniewko jest bardzo waleczny, niezwykle pogodny i ciekawy otaczającego świata. Uwielbia ruch, zabawy na świeżym powietrzu, zwierzęta i dinozaury. Dzięki ciągłej i systematycznej pracy nasz syn chodzi, biega, lecz każda infekcja, gorszy dzień, zmęczenie czy przerwa w rehabilitacji jest wyraźnie widoczna w porażonej prawej stronie ciała – Gniewko wtedy kuleje lub ciągnie za sobą prawą  nogę,  z prawej ręki wypadają przedmioty. Dopiero w wieku 4 lat zaczęły pojawiać się pierwsze słowa, wcześniej Gniewko nie gaworzył, nie gugał, nie potrafił w żaden sposób się komunikować z otoczeniem. Terapia logopedyczna rozwija powoli jego umiejętności, w większości przypadków już się rozumiemy, jednak otoczenie ma problem ze zrozumieniem tych pojedynczych słów, które nasz syn wypowiada. On sam ma momenty, w których widzimy, że chciałby coś powiedzieć, ale nie jest w stanie – wzdycha wtedy z rezygnacją,  a nam się kraje serce.

Braki rozwojowe i komunikacyjne skutkują problemami emocjonalnymi, Gniewko pracuje z psychologami i terapeutami integracji sensorycznej, żeby łatwiej mu było zrozumieć swoje emocje i ciało. Ten mały dzielny chłopiec jest też pod stałą opieką neurologa, psychiatry i lekarza rehabilitacji medycznej. Po Gniewku może i na pierwszy rzut oka nie widać niepełnosprawności,  jednak jest to wynikiem ogromu pracy, jaką on sam wykonuje przy wsparciu rzeszy specjalistów, a musi jeszcze mieć czas na przedszkole i przede wszystkim na bycie po prostu dzieckiem.

My jako rodzice musimy też myśleć o jego przyszłości, żeby był możliwie jak najbardziej samodzielny. Koszty leczenia i rehabilitacji wzrastają wraz z wiekiem i potrzebami naszego dziecka. Trudno nam to przyznać, ale mimo starań wiemy, że przestajemy radzić z tym sobie sami. Dlatego zdecydowaliśmy się serdecznie prosić w imieniu swoim i Gniewka o pomoc – kosztowne leczenie i rehabilitacja są jego jedyną szansą na lepsze życie.

Za wszelką pomoc serdecznie dziękujemy.