Zaborowski Miłosz

Miłosz we wrześniu 2017 roku skończył 10 lat. W prezencie otrzymał przeszczep szpiku kostnego od spokrewnionego, niezgodnego dawcy – swojego taty – po nawrocie ostrej białaczki limfoblastycznej, na którą zachorował na początku 2016 roku. Statystycznie miał mniej niż 10% szans na przeżycie.

O ile samo leczenie przebiegało zgodnie z planem, po przeszczepie pojawiły się poważne komplikacje wynikające z niezgodności z dawcą, a także kolejne skutki uboczne chemioterapii. Miłosz do dziś jest pod stałą opieką neurologa, endokrynologa, okulisty, ortopedy i rehabilitanta. Jego odporność nigdy nie wróciła do normy – średnio trzy razy w semestrze szkolnym choruje. Dodatkowo nadal ma zaległości w nauce. Praktycznie całą szkołę podstawową realizował w formie nauczania szpitalnego, zdalnego lub indywidualnego – w zależności od stanu zdrowia.

Na szczęście – i właściwie to prawdziwy cud – dziś funkcjonuje jak zwykły chłopiec. Uczy się, gra na komputerze, jest aktywny fizycznie i spędza czas z rówieśnikami. Ma plany na bliższą i dalszą przyszłość.

Jako rodzice cały czas dbamy o wyrównanie jego szans, nadrobienie straconego czasu oraz wynagrodzenie wszystkiego, przez co przeszedł nasz syn. Oprócz wydatków medycznych – takich jak konsultacje, badania, okulary czy terapie – ponosimy ogromne koszty edukacyjne, aby zapewnić Miłoszowi równy start w dorosłe życie.

1,5% podatku (głównie naszego oraz najbliższych znajomych) przeznaczamy na leczenie skutków ubocznych chemioterapii, korepetycje oraz spełnianie marzeń Miłosza.