Baran Adrian

Adrian urodził się 18 grudnia 2008 roku, w spokojnym rejonie Polski, niedaleko Gór Świętokrzyskich. To ciche okolice, z których czasem widać łagodne wzniesienia. Adrian lubi patrzeć na nie z okna – szczególnie wtedy, gdy zmieniają się wraz z porą roku. Lubi też spacery, te, z których widać daleki horyzont. Chętnie wędruje wśród pól i drzew, z dala od zgiełku – jakby tylko tam mógł naprawdę oddychać pełną piersią.

Bliskość natury go wycisza. Pozwala mu chłonąć świat we własnym rytmie. Z pozoru zamyślony, potrafi zaskoczyć uważnością i wewnętrznym ciepłem – tym szczególnym rodzajem obecności, który mówi więcej niż słowa.

Od najmłodszych lat rozwija się inaczej niż jego rówieśnicy. Diagnozy nie są jednoznaczne – specjaliści podejrzewają, że przyczyną trudności mogą być zmiany o podłożu genetycznym. Wiadomo jedno: Adrian potrzebuje stałego wsparcia – terapii, rehabilitacji, odpowiednich zajęć rozwijających komunikację, relacje i codzienne umiejętności. Choć dziś jest już nastolatkiem, jego rozwój wciąż odbiega od tego, co uznajemy za typowe. Potrzebuje troski, cierpliwości, zrozumienia i ludzi, którzy będą umieli dotrzeć do jego świata – tak cichego, a jednocześnie tak bogatego.

Jako rodzice Adriana każdego dnia staramy się być dla niego wsparciem i przewodnikiem. Robimy wszystko, co w naszej mocy – organizujemy terapie, wizyty u specjalistów, ćwiczenia, szukamy nowych dróg, rozwiązań, światełek nadziei. Ale to nie jest łatwa droga. Wymaga ogromu sił, czasu i środków, które nie zawsze jesteśmy w stanie zapewnić sami.

Każde wsparcie, które do nas dociera, daje nam oddech. Sprawia, że zamiast martwić się o jutro, możemy skoncentrować się na tym, co naprawdę ważne – na Adrianie. Na tym, by jego świat był choć trochę łatwiejszy, a codzienność nieco bardziej przewidywalna.

Jeśli możesz, pomóż nam i tym razem. To nie musi być wiele – czasem wystarczy jeden gest, by poczuć, że nie idziemy tą drogą sami. Adrian robi postępy, choć powoli. Ale każde takie „powoli” to dla nas krok naprzód. A każdy krok – jest na wagę złota.

Rodzice Adriana