Kiliński Mateusz

Mam na imię Mateusz. Urodziłem się z wrodzoną rzadką wadą genetyczną: syndrom Emmanuel, która bardzo opóźnia mój rozwój fizyczny i intelektualny.

DZIĘKUJĘ  WSZYSTKIM, którzy już okazali swoje dobre serce odpowiadając na moje wcześniejsze prośby o pomoc. Przekazywany co roku 1% podatku to ogromna pomoc w finansowaniu rehabilitacji, a bez niej mój rozwój jest zupełnie niemożliwy. Po siedmiu latach codziennych ćwiczeń w  grudniu 2015 samodzielnie zacząłem stawiać pierwsze kroczki! Jestem taki szczęśliwy, że udało się, choć nadal zmagam się z trudnościami, każde ćwiczenie wymaga ode mnie dużo wysiłku, ale rehabilitacja pozwala mi na ciągłe doskonalenie chodzenia. Teraz mam jedno marzenie – chciałbym zacząć mówić, chciałbym powiedzieć co potrzebuję, co czuję, co myślę – na razie to nie jest możliwe, ale wierzę, że się uda. Mój układ mowy nie rozwija się i potrzebna jest codzienna praca z logopedą, z którym próbuję wypowiadać pierwsze słowa.

Każdego dnia korzystam z pomocy wielu specjalistów: rehabilitant dba o mój rozwój fizyczny, pedagog specjalny uczy mnie rozumieć, laryngolog kontroluje mój słuch, logopeda stara się nauczyć mnie mówić pierwsze słowa, integracja sensoryczna wspomaga rozwój układu nerwowego. Każde z tych zajęć jest mi bardzo potrzebne. Ja i moi Rodzice wierzymy, że uda mi się uda być samodzielnym w życiu, że z pomocą specjalistów uda się przezwyciężyć ograniczenia, a za jakiś czas będę mógł rozmawiać z rówieśnikami, a przede wszystkim pomagać innym i powiedzieć Wam wszystkim „Dziękuję! Dziękuję za pomoc! Warto pomagać!”.

Szanowni Państwo, zwracam się o pomoc w uzbieraniu środków na moją dalszą rehabilitację, która dla moich rodziców jest bardzo kosztowna. Będę wdzięczny za okazanie serca.  Przekazywany co roku 1% podatku to ogromna pomoc w finansowaniu mojej codziennej rehabilitacji, a bez niej mój rozwój jest niemożliwy.