Dla szybszej weryfikacji i księgowania wpłat bardzo prosimy nie wpisywać zdrobnień ani słów odmienionych przez przypadki jak również słów: dla, na, leczenie, rehabilitacja, itp.
Prosimy o zaznaczenie w zeznaniu podatkowym pola „Wyrażam zgodę”.
Nr subkonta
25321
Województwo
podlaskie
Data urodzenia
2010/05/10
autyzm dziecięcy
Wpłaty prosimy kierować na konto, podając poniższe dane:
Odbiorca:
Fundacja Dzieciom "Zdążyć z Pomocą"
Alior Bank S.A., nr rachunku:
42 2490 0005 0000 4600 7549 3994
Tytułem:
25321 Chankiewicz Konrad darowizna na pomoc i ochronę zdrowia
Tylko dla wpłat - treść dla 1,5% podatku dostępna w sekcji "Przekaż 1,5% podatku".
W formularzu PIT wpisz numer:
KRS 0000037904
W rubryce „Informacje uzupełniające - cel szczegółowy 1,5%” podaj:
25321 Chankiewicz Konrad
Dla szybszej weryfikacji i księgowania wpłat bardzo prosimy nie wpisywać zdrobnień ani słów odmienionych przez przypadki jak również słów: dla, na, leczenie, rehabilitacja, itp.
Prosimy o zaznaczenie w zeznaniu podatkowym pola „Wyrażam zgodę”.
Pobierz darmowy program do rozliczeń PIT za rok 2023, z wypełnionymi danymi 1,5% dla Podopiecznego Chankiewicz Konrad.
Przekaż 1,5% podatkuFundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” zwraca się z uprzejmą prośba o pomoc dla naszego podopiecznego Konrada Chankiewicza.
Otoi historia Konrada:
Konrad urodziła się 10.05.2010 r. jako zdrowy chłopiec. Jego rozwój jednak nie przebiegał prawidłowo. Późno zaczął siadać, chodzić i nie reagował na imię, nie gaworzył, nie mówił, sprawiał wrażenie jakby nas nie słyszał i unikał kontaktu wzrokowego. Zaczęło się szukanie przyczyn.
W wieku 2 lat został zdiagnozowany – autyzm wczesnodziecięcy. Konrad nadal nie mówi, ma problemy ze zrozumieniem mowy i prostych poleceń. Nie może wyrazić swoich najprostszych potrzeb i obaw, przez co często reaguje krzykiem i płaczem. Od 2 lat uczęszcza do specjalistycznego przedszkola terapeutycznego w Białymstoku oraz na zajęcia z integracji sensorycznej. Potrzebuje też pomocy neurologopedy.
Dzięki tej codziennej, intensywnej terapii i rehabilitacji Konrad stał się bardzo pogodnym i śmiejącym się chłopcem. Poprawił się kontakt wzrokowy i zaczął naśladować zachowania, dźwięki. Zaczyna zauważać innych ludzi, jednak wciąż ma problemy z wyrażaniem uczuć.
Przed nim niestety jeszcze daleka droga do „normalności”, ponieważ autyzm jest chorobą nieuleczalną. Jednak każdy dzień terapii (niestety kosztownych), to szansa na lepsze jutro dla niego i na to, że kiedyś stanie się samodzielny i będzie żył wśród ludzi, a nie obok nich, a my rodzice, usłyszymy od niego te najpiękniejsze słowa – mam, tata …