Jeleń Kajetan

W wieku 2 lat Kajetan otrzymał diagnozę autyzmu. Orzeczono także upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim. Wraz z tatą Kajetana rozpoczęliśmy wielokierunkową interwencję, aby wspomóc jego rozwój. Wykonaliśmy mnóstwo badań, odbyliśmy dziesiątki wizyt u specjalistów i pobytów w szpitalu, a godziny przepracowane na terapii mogę już liczyć w tysiącach.

Gdy Kajetan miał 10 lat spotkaliśmy profesora, który z troską pochylił się nad jego przypadkiem. Byliśmy blisko zastosowania trudno dostępnego leczenia. W miedzyczasie, mimo postępów w terapii, u Kajtka pojawiły się inne dolegliwości, min. zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, niedobory odporności i wady postawy. Pokładaliśmy w tym leczeniu wszystkie nadzieje, niestety, zamiast cudu, wydarzyła się tragedia. Pan profesor zmarł i procedura kwalifikacji do leczenia została przerwana. Chwilę później druga fala covid zebrała w naszej rodzinie tragiczne żniwo, zabierając w listopadzie 2020 roku tatę Kajetana. W tym samym czasie zmarł także mój teść, mój tata oraz moja mama. Historia nie do uwierzenia, a jednak nam się przytrafiła…
Zostaliśmy sami. Bez ukochanego taty, zaangażowanego w leczenie syna. Bez moich rodziców, którzy wspierali nas w każdym aspekcie, także fizycznie i finansowo. W szoku i w bezradności. Te wydarzenia odcisnęły negatywne piętno na rozwoju Kajetana, powodując regres, z którym mierzymy się do dziś.

Dziś Kajetan jest 15-letnim kawalerem o pogodnym usposobieniu i wielkiej chęci do pracy. Ja natomiast skupiam się na tym, aby miał właściwą opiekę i doskonałe warunki do rozwoju. Terapia, rehabilitacja, leczenie, suplementacja i inne działania wspierajace jego rozwój wyznaczają rytm naszych dni. Wymagają także nakładów finansowych, które przekraczają moje obecne możliwości. Dlatego, jeśli masz życzenie, możesz wspomóc Kajtka!

Chciałabym serdecznie poprosić Cię o dołączenie do grona Darczyńców, o przekazanie mu 1,5 % swojego podatku lub darowizny na pomoc i ochronę zdrowia.
Twoja pomoc pozwoli na kontynuację wszystkich naszych działań, w drodze do zdrowia i samodzielności Kajetana. To moje największe marzenie!