Dębowski Kacper

Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” zwraca się z uprzejmą prośbą o udzielenie wsparcia finansowego na leczenie i rehabilitację Kacpra Dębowskiego.

Kacperek urodził się zdrowy i silny. Rozwijał się prawidłowo do 6 roku życia i nikt nie przypuszczał, że jest tak poważnie chory. Po trzech latach badań postawiono diagnozę – Choroba Niemanna – Picka typ C – rzadka choroba genetyczna atakująca mózg.  Złogi lipidowe odkładające się w mózgu stopniowo go uszkadzają. Od marca 2013 r. bardzo dużym problemem stały się napady padaczki. Obecnie Kacperek już prawie w ogóle nie chodzi, powtarza pojedyńcze głoski, ma problemy z pamięcią, niedowład rąk oraz osłabiony odruch kaszlowy. Jest karmiony przez sondę. Beztroskie dzieciństwo Kacperka przekształciło się w ciągłą  walkę – nierówną walkę  z chorobą.

Aby zahamować choć trochę postęp choroby konieczne są zajęcia ruchowe, rehabilitacja i leki. Oprócz tego pampersy, podkłady, strzykawki do leków podawanych przez sondę i inne środki pielęgnacyjno-higieniczno. W tym roku planujemy zakupić nowy wózek inwalidzki, bardziej dostosowany do jego obecnego stanu zdrowia , który umożliwiałby przemieszczanie syna po domu, gdyż  Kacperek już prawie nie chodzi i nie może korzystać ( jak do tej pory ) z ambonki, aby poruszać się w obrębie mieszkania. Do tej pory za pieniądze zebrane na subkoncie Kacperka mogliśmy dofinansować zakup urządzenia do hydromasażu, wózka dziecięcego specjalnego, balkonika, ssaka i łóżka rehabilitacyjnego.  W ubiegłym roku dzięki Waszej pomocy i przekazaniu 1 % podatku na rzecz Kacperka opłaciliśmy mu turnus rehabilitacyjny i za to bardzo dziękujemy. Pieniądze, które od Państwa otrzymujemy za pomocą  Fundacji, są dla Kacperka wielkim darem serca i pomagają nam stworzyć dla niego chociaż namiastkę takiego życia, jakie chciałby mieć każdy  14–latek.

Dziękujemy wszystkim darczyńcom za dar serca.

Bo my-rodzice i młodszy brat Szymon-chcielibyśmy, aby Kacperek:

– Jak najdłużej był samodzielny

– By zawsze mógł chodzić do szkoły

– Aby nigdy nie musiał jeździć na wózku inwalidzkim

– By jak najdłużej do nas mówił, uśmiechał się

– I aby jak najdłużej żył.