Piętko Szymon

Szymon urodził się 13 marca 2011 roku jako okaz zdrowia.

Jedynym problemem były jego ropiejące oczka. Po wielu próbach leczenia antybiotykami, w lipcu 2012 roku trafiliśmy do okulisty i otrzymaliśmy skierowanie na zabieg płukania kanalików łzowych. We wrześniu Szymonek miał wykonany ten zabieg w znieczuleniu ogólnym, a w październiku byliśmy na kontroli. Niestety, zarówno w Poradni Okulistycznej, jak i w szpitalu, nikt nie zauważył nic niepokojącego.

Jednak w listopadzie 2012 roku coś dziwnego zaniepokoiło nas w jego prawym oku – pojawił się odblask widoczny pod pewnym kątem. Ponownie udaliśmy się z nim do okulisty. Pani doktor potwierdziła nasze obawy i zaleciła, by czym prędzej udać się do szpitala. Tam wykonano USG, a następnego dnia – w znieczuleniu ogólnym – badanie dna oka. Podejrzenie guza na siatkówce niestety się potwierdziło. Trzy dni później mieliśmy się stawić w Krakowie, w Poradni Okulistyczno-Onkologicznej. Tam ponownie wykonano badanie dna oka i skierowano nas do Szpitala Dziecięcego w Krakowie-Prokocimiu, w celu leczenia chemioterapią (co najmniej sześć cykli).

Po drugim cyklu chemii zabraliśmy Szymonka do Londynu, na konsultację do doktora, który jest autorytetem w dziedzinie siatkówczaka. Tam dowiedzieliśmy się, że Szymon ma szansę na ocalenie wzroku i być może nie będzie konieczne usunięcie oczka. Niestety, w Polsce takich możliwości nie było.

Lekarze zaproponowali wówczas przeprowadzenie zabiegu brachyterapii, który – choć miał na celu zatrzymanie choroby – wiązał się z ryzykiem uszkodzenia nerwu wzrokowego. Podczas konsultacji w Londynie dr John Hungerford, uznany specjalista w leczeniu siatkówczaka, nie rekomendował tej metody.

Zdecydowaliśmy się więc szukać innych możliwości i rozpocząć walkę o uratowanie oczka Szymonka – korzystając z nowoczesnych form leczenia, które w tamtym czasie nie były jeszcze dostępne w Polsce..
Po bardzo kosztownym leczeniu tzw. melphalanem, nowotwór nie dał za wygraną i konieczne było usunięcie zainfekowanego oka Szymona. Operacja odbyła się 13 grudnia 2013 roku.

Od tamtego czasu, poza okresowymi badaniami, zmagamy się ze zmianami protez.