Seredyńska Małgorzata

Nasza córka Małgosia przyszła na świat jako zdrowo wyglądające, wyczekiwane dziecko. Wkrótce jednak przyszła diagnoza, która zmieniła kierunek naszej codzienności – głęboki, czuciowo-nerwowy niedosłuch obustronny, uwarunkowany genetycznie.

Choć nie był to mój pierwszy kontakt z niepełnosprawnością – z wykształcenia jestem surdopedagogiem – kiedy to doświadczenie dotknęło mojego własnego dziecka, zyskało zupełnie nowy wymiar. Trudno przygotować się emocjonalnie na taką wiadomość, nawet mając wiedzę i zawodowe doświadczenie. To była też pierwsza taka diagnoza w naszej rodzinie.
Przez dwanaście lat Małgosia korzystała z aparatów słuchowych, ale w 2021 roku podczas badań kontrolnych, diagnoza wykazała, że na lewym uchu straciła resztki słuchowe i w związku z tym konieczny jest wszczep implantu ślimakowego. Od stycznia 2022 roku Gosia korzysta z procesora dźwięków.

Dziś nasza córka ma 16 lat i jej historia to opowieść o sile terapii, systematycznej pracy i ogromnym potencjale. Lata zajęć wspierających i specjalistycznego wsparcia przyniosły wspaniałe efekty. Córka grała na pianinie i gitarze basowej, a jej wielką pasją jest muzyka – szczególnie zespoły z lat 90.

Ale to nie wszystko – uwielbia czytać książki kryminalne, sama pisze opowiadania i interesuje się pracą policyjnych profilerów. To właśnie świat psychologii, tajemnic i analizy zachowań fascynuje ją coraz bardziej – być może w przyszłości stanie się jej ścieżką zawodową.

Funkcjonuje jak każda nastolatka – z marzeniami, pasjami i własnym światem. Ale niedosłuch towarzyszy jej każdego dnia, dlatego nadal potrzebuje terapii i wsparcia specjalistów. Obecnie Gosia korzysta z aparatu słuchowego i procesora dźwięków.

Dzielimy się naszą historią, bo wierzymy, że każde dziecko – niezależnie od startu – zasługuje na szansę, by rozwijać się na miarę swojego potencjału. I że niepełnosprawność nie musi oznaczać ograniczenia – może być punktem wyjścia do wyjątkowej drogi.