Wysocki Grzegorz Artur

Grześ urodził się zdrowy w 37 tygodniu ciąży. Niedługo po powrocie do domu został z powrotem skierowany do szpitala, z powodu przedłużającej się żółtaczki niemowlęcej i ulewań. Podczas leczenia nabawił się infekcji rotawirusowej, odwodnienia oraz zakażenia układu moczowego. I tak spędził tam 29 dni oderwany od mamy. Oboje wylali morze łez.

Potem do 23 miesiąca życia Grześ był typowym, zdrowym, wesołym i spokojnym chłopcem, lubiącym być w centrum uwagi. Aż  nagle zwolnił tempo rozwoju, odmówił jedzenia większości produktów i radykalnie zmienił zachowanie: stał się bojaźliwy, zamknięty, płaczliwy i nadpobudliwy. Po ośmiu miesiącach maratonu od drzwi do drzwi postawiono diagnozę: całościowe zaburzenia rozwoju z zaburzeniami integracji sensorycznej. Do tego jest również obserwowany pod kątem nadpobudliwości i niezgrabności ruchowej.

Od września 2011 roku Grzesiem zajmuje się wielu specjalistów: logopeda, psycholog, oligofrenopedagog oraz rehabilitant. Uczestniczy także w dogoterapii, gimnastyce korekcyjnej oraz terapii integracji sensorycznej. W ciągu tak krótkiego czasu nasz podopieczny zrobił ogromny krok do przodu: próbuje się bawić z dziećmi, komunikować i mówić, poprawiła się jego postawa i już tak często się nie przewraca.

Rodziców chłopca napawają optymizmem specjaliści, którzy dają chłopcu dużą szansę na to, że w przyszłości będzie mógł samodzielnie funkcjonować. Jednak, aby tak mogło być, niezbędna jest intensywna i systematyczna terapia, turnusy rehabilitacyjne, wprowadzenie odpowiedniej diety oraz wiele konsultacji. Najbliżsi bardzo kochają Grzesia i chcą aby „wyzdrowiał”, lecz ich zasoby się kończą, a dochody ledwo wystarczają na życie.