Długosz Aleksandra Katarzyna

Mam na imię Ola i od 6. miesiąca życia zmagam się z lekooporną padaczką. To choroba, która towarzyszy mi każdego dnia i wpływa na każdą sferę mojego życia. Napady są częste, nieprzewidywalne i wyniszczające. Odbierają mi siły, a także powodują uszkodzenia mojego mózgu. Mimo leczenia i licznych hospitalizacji, padaczka wciąż pozostaje moim najtrudniejszym przeciwnikiem.

Z biegiem lat, po kolejnych badaniach i pobytach w szpitalu, lekarze diagnozowali u mnie dodatkowe schorzenia, które jeszcze bardziej utrudniają codzienne funkcjonowanie. Mam zdiagnozowaną niepełnosprawność intelektualną w stopniu znacznym, co oznacza, że potrzebuję stałej opieki i wsparcia w każdej czynności. Długotrwałe leczenie doprowadziło do polekowego toksycznego zapalenia wątroby, które wymaga ciągłego monitorowania i odpowiedniej terapii.

W moim mózgu wykryto torbiel szyszynki, która dodatkowo komplikuje moje zdrowie. Mam także poważne problemy ze wzrokiem – niedowidzenie i bardzo zawężone pole widzenia. Oznacza to, że nie mogę samodzielnie poruszać się ani funkcjonować bez pomocy. Te ograniczenia sprawiają, że codzienność jest dla mnie pełna wyzwań, a każda prosta czynność staje się trudna do wykonania.

Każdy dzień to walka o zachowanie zdrowia i jak największej sprawności. Częste napady, osłabienie organizmu i ograniczenia wynikające z innych schorzeń nie pozwalają mi na prowadzenie życia, które byłoby choć trochę niezależne. Mimo tego wszystkiego staram się nie tracić nadziei. Największym wsparciem są dla mnie moi bliscy, którzy każdego dnia pomagają mi stawiać czoła chorobie.

Choć moje życie nie jest łatwe, wierzę, że z pomocą specjalistów, odpowiedniego leczenia i rehabilitacji mogę dalej walczyć i cieszyć się małymi chwilami radości. Dziękuję każdemu, kto dostrzega moje zmagania i otacza mnie życzliwością. To dzięki takim osobom czuję, że w tej trudnej drodze nie jestem sama.