Wawrzynkiewicz Iga Patrycja

Nazywam się Iga Wawrzynkiewicz, urodziłam się 20.09.2008 roku, jako zdrowa dziewczynka. Dostałam 10 pkt. w skali Apgar. Moje problemy zaczęły się w 5. miesiącu życia, po kolejnej skojarzonej szczepionce. Mój stan drastycznie się pogorszył — pojawiła się padaczka. Dwumiesięczny pobyt w szpitalu nie wyjaśnił przyczyn moich problemów, jedynie w miarę ustabilizował mój stan. Później spędziłam jeszcze wiele tygodni w różnych szpitalach i klinikach. W trakcie kolejnych wizyt zdiagnozowano u mnie między innymi:
– poważne uszkodzenia mózgu,
– padaczkę,
– małogłowie,
– zespół pozapiramidowy,
– porażenie czterokończynowe,,
– refluks żołądkowo-przełykowy,
– astmę oskrzelową i nawracające zapalenie oskrzeli,
– atetozę,
– skoliozę.
Wykluczono także wiele innych schorzeń, jednak mimo szerokiej diagnostyki neurologicznej, metabolicznej i genetycznej, do dziś nie udało się postawić jednoznacznej diagnozy. Na chwilę obecną moja diagnoza brzmi: encefalopatia o nieustalonej etiologii (czyli ogólne uszkodzenia mózgu niewiadomego pochodzenia).
Jestem dzieckiem leżącym, z wieloma chorobami współistniejącymi. Nie siedzę samodzielnie, nie chodzę, nie mówię. Nie potrafię przekazać rodzicom, czego potrzebuję. Porozumiewam się z nimi na swój sposób — uśmiechem lub płaczem pokazuję, co czuję i czego oczekuję. Z uwagi na dużą niedowagę jestem dokarmiana specjalnymi odżywkami, najpierw przez 2 lata sondą nosowo-żołądkową, teraz za pomocą PEG-a. Mam znacznie obniżone napięcie mięśniowe, jestem wiotka i mam trudności z samodzielnym utrzymaniem głowy. Wiotkość mięśni obejmuje również mięśnie gardła i krtani, co powoduje zapadanie się tchawicy. Z tego powodu mam założoną rurkę tracheostomijną.
Moim kolejnym problemem jest szczęka, która nie pracuje prawidłowo – nie gryzę pokarmów tak jak inne dzieci i nie mówię. Dolna szczęka uległa dużej deformacji, mam tyłozgryz. Cały czas przygryzam sobie policzki, wargi i język. Muszę nosić aparaty ortodontyczne, które nie tylko korygują mój zgryz, ale przede wszystkim zapobiegają samouszkodzeniom.
Jak na tak małą istotkę, mam mnóstwo problemów 🙁

Jedyną nadzieją dla mnie w chwili obecnej, jest bardzo kosztowna, długotrwała i wielospecjalistyczna REHABILITACJA, zarówno w domu, jak i w specjalnych osrodkach rehabilitacyjnych.
Proszę, nie pozwólcie, aby to co do tej pory osiągnęłam poszło na marne, a pieniądze były barierą nie do pokonania…